zondag, maart 25, 2007

We hebben maar weer eens een flinke wandeling in het Arikok Park gemaakt. De laatste keer waren we tot aan de berg (Seroe) Arikok gekomen, nu hebben we de auto bij deze berg weggezet om vandaar uit verder te lopen naar de Natural Pool (Conchi). Omdat er druk gewerkt wordt aan allerlei wegen in het park moesten we de auto beneden achterlaten en gelijk starten met een fikse klim, maar met onze conditie is dat natuurlijk geen probleem.


Het blijft genieten van de wilde natuur van de noordkust. Ook heel afwisselend; vol in de wind kunnen maar weinig planten zich staande houden, er zijn stukken waar zelfs geen cactussen groeien. Je ziet gelijk wanneer een plek meer in de luwte ligt, dan groeien gelijk veel meer soorten planten.

We waren niet de enige wandelaars, maar je kan rustig een uur lopen zonder iemand tegen te komen. Ook bij Conchi was het rustig, het was nog te vroeg voor de toeristen. We zagen nog wel een stel vissers. Toch wel heel anders dan in Nederland, op zondagochtend gaan vissen.


Hier is het nog behoorlijk sportief. In de volle wind, in het opspattende zeewater, en je moet nog uitkijken dat je er niet invalt want de stroming is verraderlijk. Omdat het heel bewolkt was en we dus geen last hadden van een brandende zon hebben we de wandeling maar wat uitgebreid. We zijn niet meer via dezelfde weg teruggegaan maar hebben de kust gevolgd richting Dos Playa om vandaar uit terug naar Seroe Arikok te gaan. Dat gaf nog heel wat geklauter om de diverse baaien in en uit te komen. Bij de laatste baai kwamen we ineens de professionals tegen: een kudde geiten. Kregen we weer dat lentegevoel, want er zaten een paar kleintjes tussen. Een snoezige tweeling, die nog nauwelijks op zijn pootjes kon staan en een iets grotere met navelstreng, die ook nog moeite had zijn moeder te volgen. Maar ook een kleintje dat zich met een noodgang van een rots af haastte en daarbij onvervaard zo'n 3 meter naar beneden sprong. Te snel voor foto's, helaas. Wie wel heel stil bleef zitten is onze nieuwe buurvrouw, een kolibrietje. Heel snoezig ook, een heel klein nestje met daarin een mini-eitje. En dat op 1,5 meter van onze voordeur.


Ons eigen nestje is trouwens ook weer een stapje verder met de bouw. Het bouwplan is uitgezet op de grond en officieel goedgekeurd. Dan kan volgende week begonnen worden met het graven voor de fundering.