vrijdag, juni 26, 2009

We hebben een vol huis in juni.

De eerste 3 weken was de buurvrouw op vakantie en hadden we haar 2 honden fulltime in huis i.p.v. de gebruikelijke dagopvang. Ze vonden het prima. Het liep ook uitstekend, zelfs de maaltijden. Een beetje organiseren: 4 honden en 3 soorten voer, met enig toezicht bleef iedereen netjes uit zijn eigen bak eten.

De laatste week van Chivu en Chica viel samen met de eerste week van de vakantie van Christa. Zij had deze keer haar vriend Baydir en onze kat Isabel bij haar. Toen werd het pas echt organiseren, vooral vanwege Isabel. Een nieuw huis, en dat met 4 honden! Om te voorkomen dat we haar gelijk in de koenoek moesten gaan zoeken hadden we haar een eigen kamer toegewezen. Zij heeft echter de eerste dag bij Christa op de kamer doorgebracht en heeft vervolgens haar intrek genomen in onze slaapkamer. Ze was wel erg blij om ons aan te treffen, maar verder moet ze nog niet veel van haar nieuwe omgeving hebben.

Baydir gelukkig wel, die geniet met volle teugen van zijn vakantie. We zijn al een goed eind op weg met het afwerken van de bezienswaardigheden van Aruba, ook onder water, en hij is uiteraard mee wezen paardrijden.


Tijdens het afwerken van de leuke dingen die Aruba te bieden heeft was er een gebeurtenis die ook voor ons een eerste keer was: het uitkomen van zeeschildpadjes. We waren van plan een aantal avonden langs de nesten te lopen in de hoop dit een keer mee te maken en we hadden gelijk de eerste avond al geluk. We kwamen wat kennissen tegen, die vrijwilligers van de Turtlewatch bleken te zijn, en die een nest gingen uitgraven. Dit wordt de nacht na de spontane 'bevalling' gedaan, om de grootte en kwaliteit van de legsels te controleren en de nakomertjes een handje te helpen. In 'ons' nest waren dat er 6, die we uiteindelijk de branding in hebben zien lopen.

Ze mogen niet echt geholpen worden, anders kunnen de vrouwtjes later hun geboortestrand niet meer terugvinden om zelf weer een legsel te begraven. Je handen jeuken wel , als er 1 vastzit in een voetstap, of als er 3 ieder een andere kant op gaan i.p.v. rechtstreeks naar zee te lopen. Iedereen probeerde ze dan ook naar de goede kant te praten, in diverse talen.

Hoewel er behoorlijk wat belangstelling was, hebben we alles goed kunnen zien en heeft Baydir mooie foto's gemaakt. Waarschijnlijk was dat de dag daarvoor niet mogelijk geweest, toen stonden er zo'n 300 man om het nest heen, werd ons verteld.