Het regenseizoen op Aruba is niet wat ik me voorgesteld had. Ik verwachtte na de vorige uitbarsting dat er regelmatig regen zou vallen, niet zo heftig als bij de start, maar dan toch wel een paar keer per week. In plaats daarvan is het zo goed als droog gebleven........, tot afgelopen woensdagnacht. En weer gelijk een echte tropische bui, ditmaal met onweer. En alles nog heviger als de vorige keer.

Ik was die avond gaan oppasen aan het eind van de straat en wilde net weggaan toen het zachtjes begon de regenen. Nog maar even wachten tot het gestopt is, dacht ik. Na anderhalf uur ben ik naar huis gegaan toen het even rustig was, want het leek alleen maar steeds harder te gaan regenen. Met een hevige onweersbui, die steeds leek weg te gaan, maar dan steeds weer terugkwam. De straat was inmiddels veranderd in een rivier (zoiets als op het plaatje) en ik moest naar de auto waden door zo'n 20 cm water.

Maar goed dat ik toch de auto genomen had en niet was gaan lopen. Ik heb het nog overwogen.

Het is vervolgens de hele nacht blijven regenen en onweren. Pas om 8 uur 's ochtends stopte het. Toen het droog leek te blijven ben ik toch maar naar mijn werk gereden, zoals een hoop andere Arubanen. Heel veel daarvan in gewone personenauto's, dus ik kon met mijn blauwe beest niet achterblijven. Ditmaal een andere route geprobeert, over Noord, omdat ik verwachtte dat het bij Tanki Flip wel weer vast zou zitten. Een spannende expeditie was het wel. Er waren ineens rivieren verschenen zoals de Calblas (normaal een zijweg) en de Santa Ana (normaal een kruispunt). Halverwege Palm Beach zag ik ineens geen andere auto's meer voor me, alleen nog wat blauwe lichten aan de overkant van een wild stromende rivier. Toen heb ik de hoofdweg maar verlaten en dat was een goed idee, de stukken daarna zijn de stukken die uiteindelijk op de foto in de krant kwamen. Ik ben uiteindelijk al na een half uur op mijn werk aangekomen, niet slecht.











Om 7 uur 's ochtends was ook de stroom nog uitgevallen, maar het is voor ons allemaal nog goed afgelopen, de stroom was dezelfde dag al terug. Voor een heleboel Arubanen was het een stuk slechter, huizen weer ondergelopen en ook auto's half onder water. Iedereen die daar meer van wil zien kan kijken op de site van de Diario(www. diario-aruba.com), daar staan 83 foto's onder ' Awacero Torencial'!

Dirk miste Aruba de eerste dag al dat hij in Nederland was. Het was er veel te koud en het was wel erg vroeg donker. En nu moest ik hem ook nog vertellen dat zijn favoriete ezel in de nacht van zaterdag op zondag overleden was.

Afgelopen dierendag stond hij nog op de poster voor de uitnodiging voor de open dag van de Sanctuary!

Opa was al een keer ingestort toen Christa bij ons op bezoek was. We hebben toen de leider van zijn nek gehaald, die geloofde blijkbaar niet in het beschermen van de zwakken en de ouderen. Daarna hebben we hem met zijn drietjes naar de corral verhuisd, dat viel nog niet mee.

Zondag las ik al in het logboek dat hij weer even ingezakt had, ze hadden hem toen wat krachtvoer gegeven, maar ze kregen het hele flesje er niet in. Ik dus gelijk kijken of hij tussen de andere ezels stond, maar ik zag hem niet. Ik ben toen maar op zoek gegaan naar een liggende ezel tussen de bosjes en ja hoor, gelukkig al even dood. Met een dood dier heb ik niet zo'n moeite, bij een stervend dier sta je altijd voor moeilijke keuzes: rustig laten sterven, euthanasie of is het nog te redden. Meestal is het niet duidelijk waar je goed aan doet en blijf je met een schuldgevoel zitten.

Nu had ik dat gelukkig dus niet en wist ik dat hij het bij ons in ieder geval een goed leven heeft gehad. Hij stond altijd bij het huisje en niet alleen voor iets lekkers, het was een echte knuffel. We zullen hem erg missen.