Ons tripje naar Curacao liep helaas anders als dat we gedacht hadden. Vanwege problemen op mijn werk vervielen de maandag en de dinsdag, waarop ik alleen 's avonds congres had en we overdag het eiland wilden bekijken. Van Dirk hoefde het toen niet meer en gelukkig konden we zijn reis zonder extra kosten afzeggen. Maar goed ook, want op Curacao aangekomen bleken die zaterdag alle winkels dicht te zijn i.v.m. Antillendag (de laatste?). Dan kun je goed merken dat op Curacao het toerisme minder belangrijk is, op Aruba gaat nooit alles dicht, bij de hotels zijn altijd winkels open.

Maar ik heb toch nog veel mooie huizen en gebouwen gezien in Punda en Otrobanda, veel verder ben ik natuurlijk niet gekomen op een zaterdagmiddag. En veel aardige mensen ontmoet, iedereen was heel vriendelijk en behulpzaam. Ik wil beslist nog een keertje terug om het hele eiland te bekijken en een stadstour staat dan ook op het programma.

Het congres was ook heel interessant en ik heb goede contacten kunnen leggen met mijn collega's van het ziekenhuis daar. Hoewel kort, is het toch een waardevol tripje geweest.


Weer terug op Aruba was het een roerige week, maar een ook met veel goed nieuws. Druk op mijn werk natuurlijk, ik was niet voor niets eerder teruggekomen. Maar op het gebied van huizen lijkt alles van een leien dakje te lopen. Ons huis in Nederland is nu zo goed als definitief verkocht (met het gebruikelijke voorbehoud van financiering en keuring), voor de bouwplannen op Paradera gaat alles er steeds beter uitzien en we kunnen in ons huidige appartement blijven zitten tot ons nieuw huis klaar is. Dat zijn een hoop zorgen minder.

De aanvragen voor verlenging van onze vergunning zijn de deur uit, onze identiteitspasjes zijn aangevraagd (handig voor kortingen), nu moet ik alleen nog een nieuw rijbewijs hebben voor eind januari. Moet ik maar snel mee beginnen.

Het regenseizoen is begonnen! De laatste tijd werd het steeds warmer en was het vaak windstil, het was bijna niet leuk meer. Maar nu is het weer dus omgeslagen. Het begon met een enkele bui in elke nacht en af en toe een overdag, maar vanochtend was er al een bezig om 6 uur en die heeft het zo'n 3 uur volgehouden.En dan geen miezerbuitje, maar een echte tropische regenbui. (is natuurlijk te verwachten tussen de keerkringen)


Het was een heel avontuur om naar mijn werk te gaan en ik was weer eens erg blij met ons blauwe beest. Er waren stukken bij waar de 'gewone' auto's tot aan de carosserie in het water moesten. Heel rustig rijden dus. de toestanden op de weg deden me erg denken aan die waar ik een jaar geleden in zat met de sneeuwstorm. Jammer dat ik er niet aan gedacht had mijn camera mee te nemen, er was tijd genoeg geweest onderweg voor het nemen van foto's. Normaal doe ik er 10-15 minuten over om op mijn werk te komen, nu was het 1 uur. Nu ja, ik krijg vast nog wel een kans. Nu hebben een paar foto's uit de krant (Diario) gekopieerd.

Ook ons tripje naar Curacao is in het water gevallen. Vanwege een MRSA-uitbraak in ons ziekenhuis kan ik alleen het weekend weg. Omdat we dan nauwelijks meer tijd hebben om samen nog wat te doen heeft Dirk besloten om thuis te blijven. Waarschijnlijk mist hij niets, er schijnt daar nog meer regen gevallen te zijn dan op Aruba.

Verder zijn we druk met huizen; ons Nederlandse huis is in de verkoop en wordt druk bezocht, we hebben nu zelfs serieuze bieders, en op Aruba zijn we druk bezig met de mogelijkheden te bekijken voor het laten bouwen van een huis. Bijna elke avond zijn we met de computer modelhuizen aan het bouwen. Erg spannend en erg leuk.

We hebben voor de eerste keer een bezoekje gebracht aan Nederland. Met de bedoeling om alle spullen in ons oude huis uit te gaan zoeken en tussendoor Christa te helpen verhuizen, familie en vrienden te bezoeken en zo mogelijk nog wat fietstochtjes te gaan maken bij heerlijk herfstweer.

Hoewel de weergoden ons goed gezind waren liep het toch allemaal anders. We hebben onze tijd voornamelijk besteed uit het woonklaar en poesveilig maken van Christa's nieuwe woning. Ondanks dat was de verhuizing nog niet helemaal af bij ons vertrek maar de grootste spullen waren over en zij en de katten konden er in wonen.


Ons huis is nu wel een stuk leger nu Christa 'haar ' spullen eruit gehaald heeft en lijkt nu veel meer opgeruimd, maar het echte uitzoeken moet nog steeds gebeuren.

Het bezoeken van famile en vrienden ging beter volgens plan. We hebben toch wel veel mensen gezien en gesproken, maar natuurlijk niet allemaal lang genoeg en zeker niet iedereen die we hadden willen zien. Natuurlijk waren er niet alleen leuke en gezellige dingen te vertellen en dan is het jammer dat je zo ver weg bent en het verdriet en de problemen niet verder kunt delen. De leuke dingen lijken er alleen maar leuker op te worden als je er maar zo'n korte tijd bent.

Sommige mensen hebben we mogelijk gemist omdat we zonder computer zaten. We hadden de laptop wel meegenomen omdat hij de laatste tijd wat kuren vertoonde en Dirk hem met al zijn Nederlandse hulpmiddelen wilde nakijken. Maar kort na onze aankomst begaf de harde schijf het al, gelukkig waren zijn bestanden toen al gered. Nadat hij de hele dag met grove klussen bezig was, kon Dirk dus zijn avonden aan het fijnere werk besteden. Maar alles was keurig voor het vertrek weer in orde, maar daarom komt dit verslag vanaf Aruba en is het vanuit Nederland stil geweest.

Bij onze terugkomst op Aruba kregen we gelijk een cadeautje, eindelijk waren onze vergunningen er! Dus we hebben ons gelijk deze week in de Arubaanse bureaucratie gestort en zijn nu ingeschreven bij de Censo en verzekerd bij de AZV. We voelen ons gelijk al een beetje meer Arubaan.